മറക്കുക എന്നത് ദൈനംദിന ജീവിതത്തിൻ്റെ ഒരു സാധാരണ ഭാഗമാണ്. തെരുവിൽ ആരെയെങ്കിലും അഭിവാദ്യം ചെയ്യുമ്പോൾ അവരുടെ പേര് പെട്ടെന്ന് ഓർമ വരാതിരിക്കുക ഒരു മുറിയിലേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ എന്തിനാണ് ഇപ്പോൾ അകത്ത് പോയത് എന്ന് മറന്ന് പോവുക എന്നിവ എല്ലാവരും അനുഭവിക്കുന്ന കാര്യമാണ്. എന്നാൽ നമ്മൾ ഇതൊക്കെ മറക്കാൻ കാരണമെന്താണ്, അത് എല്ലായ്പ്പോഴും ഒരു മോശം കാര്യമാണോ?
മറവി സ്വാഭാവികവും സഹായകരവുമാണെന്ന് ഗവേഷണങ്ങൾ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ജർമ്മൻ മനഃശാസ്ത്രജ്ഞനായ ഹെർമൻ എബ്ബിംഗ്‌ഹോസ് 19-ാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ആദ്യമായി മറവിയുടെ ഗുണങ്ങൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞത്. ആളുകൾക്ക് പലപ്പോഴും പുതിയ വിവരങ്ങളുടെ വിശദാംശങ്ങൾ പെട്ടെന്ന് മറന്നു പോകുന്നുവെന്ന് കാണിക്കുന്നു, എന്നാൽ കാലക്രമേണ ഓർമക്കുറവ് ഇല്ലാതാകുന്നു. ന്യൂറോ സയൻ്റിസ്റ്റുകൾ ഇത് സ്ഥിരീകരിച്ചു, മെമ്മറി മങ്ങുന്നത് സാധാരണമാണെന്നും എന്നാൽ പ്രാരംഭ ഡ്രോപ്പ്-ഓഫിന് ശേഷം മന്ദഗതിയിലാണെന്നും അവർ വ്യക്തമാക്കുന്നു.
വലിയ അളവിലുള്ള വിവരങ്ങൾ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നതിന് മറവി ഒരു പരിധി വരെ തലച്ചോറിനെ സഹായിക്കുന്നു. നൊബേൽ സമ്മാന ജേതാവ് എറിക് കണ്ടൽ ഉൾപ്പെടെയുള്ളവരുടെ പഠനങ്ങൾ കാണിക്കുന്നത് അനാവശ്യ വിശദാംശങ്ങൾ മറക്കുമ്പോൾ പ്രധാനപ്പെട്ട വിവരങ്ങളിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കാൻ ആളുകളെ സഹായിക്കുന്നുവെന്നാണ്.
മറക്കുന്നത് വലിയ അളവിലുള്ള വിവരങ്ങൾ കൈകാര്യം ചെയ്യാൻ മസ്തിഷ്കത്തെ സഹായിക്കുന്നു, എല്ലാ വിശദാംശങ്ങളും നമ്മൾ ഓർത്തിരിക്കുകയാണെങ്കിൽ തലച്ചോറിനെ സംബന്ധിച്ച് അത് അധികമായിരിക്കും.
മറക്കുന്നത് പുതിയ വിവരങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ച് ഓർമ്മകൾ പുതുക്കാൻ സഹായിക്കുന്നു. ഉദാഹരണത്തിന്, ഒരാൾ ദിവസവും ഒരേ റൂട്ടിൽ ഓടുകയാണെങ്കിൽ, അയാൾക്ക് ആ റൂട്ടുകൾ നന്നായി ഓർമയുണ്ടായിരിക്കും. റൂട്ട് മാറുകയാണെങ്കിൽ, തലച്ചോറിന് പഴയ റൂട്ട് മെമ്മറിയെ ദുർബലപ്പെടുത്താനും പുതിയതിനെ ശക്തിപ്പെടുത്താനും കഴിയും. പുതിയ സാഹചര്യങ്ങളുമായി പൊരുത്തപ്പെടാൻ ഈ കഴിവ് പ്രയോജനപ്പെടുന്നു.
content summary; the evolutionary benefits of being forgetful
