പ്രവചനാതീതമായ വഴിത്തിരിവുകളിലൂടെയാണ് ഈ ആഴ്ച അമേരിക്കൻ വിദേശനയം കടന്നു പോയത്. ഡൊണാൾഡ് ട്രംപിന്റെ ആദ്യ ഭരണകാലത്തിന്റെ സവിശേഷതയായിരുന്ന അരാജകത്വപരമായ പ്രവചനാതീതതയെ ഈ ആഴ്ചക്കാലം പ്രതിധ്വനിപ്പിച്ചു. മ്യൂണിക്ക് സുരക്ഷാ സമ്മേളനത്തിൽ സ്റ്റേറ്റ് സെക്രട്ടറി മാർക്കോ റൂബിയോയുടെ വരവ് വൈകിപ്പിച്ച സുരക്ഷാ ഭീഷണി മുതൽ യുഎസ് പ്രതിരോധ സെക്രട്ടറി പീറ്റ് ഹെഗ്സെത്തിന്റെ വിവാദ പരാമർശം വരെ സംഭവബഹുലമായിരുന്ന യുഎസിന്റെ ഒരാഴ്ചക്കാലം. ഗാസയെക്കുറിച്ചുള്ള പ്രസിഡന്റ് ട്രംപിന്റെ വൈരുദ്ധ്യങ്ങൾ നിറഞ്ഞ പരാമർശങ്ങളും ഇതിനൊപ്പം തന്നെ ചേർത്ത് വായിക്കുമ്പോൾ വിദേശനയങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള വ്യക്തയില്ലായ്മയാണ് ട്രംപ് ഭരണകൂടത്തിന്റെ സവിശേഷതയെന്ന് വ്യക്തമാണ്. ഇത്തരം വിഷയങ്ങളിൽ ട്രംപ് ഭരണകൂടത്തിന്റെ നിലപാടെന്തെന്ന് വ്യാഖ്യാനിക്കാൻ പ്രധാന സഖ്യകക്ഷികളും ഉദ്യോഗസ്ഥരും പോലും പാടുപെടുകയാണ്. the unexpected turns of us foreign policy and the random unpredictability of Donald Trump’s first term
നേരം വൈകിയ മ്യൂണിക്കിലേക്കുള്ള യാത്രയും മ്യൂണിക്ക് നൽകിയ സമ്മിശ്ര സന്ദേശങ്ങളും
വിചിത്രമായ സംഭവവികാസങ്ങളോടെയായിരുന്നു യുഎസിന്റെ ഈയാഴ്ച ആരംഭിച്ചത്. മ്യൂണിക്ക് സുരക്ഷാസമ്മേളനത്തിലേക്ക് പോവുകയായിരുന്ന സ്റ്റേറ്റ് സെക്രട്ടറി മാർക്കോ റൂബിയോയുടെ വിമാനയാത്ര വിൻഡ് സ്ക്രീനിലുണ്ടായ പൊട്ടലിനെ തുടർന്ന് ഒരു മണിക്കൂറിന് ശേഷം നി‌‍ർത്തി വയ്ക്കേണ്ടി വന്നു. വിമാനയാത്രയിൽ നേരിട്ട തടസം നിസാരമാണെന്ന് തോന്നിയെങ്കിലും അതിന്റെ ആഘാതം നയതന്ത്ര മേഖലയിൽ നന്നായി തന്നെ പ്രതിധ്വനിച്ചു. മ്യൂണിക്കിലെ റൂബിയോയുടെ അസാന്നിധ്യം മറ്റ് ഉന്നതതല യുഎസ് ഉദ്യോഗസ്ഥരെ, പ്രത്യേകിച്ച് ഉക്രെയ്‌നെയും റഷ്യയെയും കുറിച്ചുള്ള ഹെഗ്സെത്തിന്റെ പരാമർശങ്ങൾ ശ്രദ്ധ പിടിച്ചുപറ്റാൻ കാരണമായി, യൂറോപ്പിലും വാഷിംഗ്ടണിലും ഹെഗ്സെത്തിന്റെ പരാമർശം പ്രതികരണത്തിന്റെ ഒരു കൊടുങ്കാറ്റ് സൃഷ്ടിച്ചു.
ഉക്രെയ്നിന് “നീതിയും ശാശ്വതവുമായ സമാധാനം” കൈവരിക്കുന്നതിലാണ് റൂബിയോ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചത് ആയതിനാൽ വിമാനാപകടമുണ്ടായിട്ടും, റൂബിയോയുടെ സംഘം മാധ്യമങ്ങളെ വേഗത്തിൽ അറിയിച്ചു. ചർച്ചകളിൽ ഉക്രെയ്നിന് പരിധികൾ നിശ്ചയിക്കുന്നത് ഒഴിവാക്കിയ ഈ നിലപാട്, ഹെഗ്സെത്തിന്റെ മുൻ പരാമർശങ്ങളിൽ നിന്ന് തികച്ചും വ്യത്യസ്തമായിരുന്നു. നയതന്ത്രപരമായ ഒരു പ്രസ്താവനയായി ഉദ്ദേശിച്ചുള്ള മ്യൂണിക്ക് സമ്മേളനത്തിലെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രസംഗം, പ്രദേശിക വീണ്ടെടുക്കലിനും നാറ്റോ അംഗത്വത്തിനുമുള്ള ഉക്രെയ്നിന്റെ ആവശ്യങ്ങൾ യാഥാർത്ഥ്യബോധമില്ലാത്തതാണെന്നും
പീറ്റ് ഹെഗ്സെത്തിന്റെ വിവാദ പരാമർശങ്ങളും തിരിച്ചടികളും
സൈനിക നയത്തിലോ വിദേശനയത്തിലോ കാര്യമായ മുൻ പരിചയമില്ലാത്ത മുൻ ഫോക്‌സ് ന്യൂസ് അവതാരകനായ പീറ്റ് ഹെഗ്സെത്ത്, റഷ്യയുമായുള്ള സംഘർഷത്തിൽ ഉക്രെയ്നിന്റെ ഭാവിയെക്കുറിച്ചുള്ള തന്റെ അഭിപ്രായങ്ങൾക്ക് ശേഷം ചർച്ചയുടെ കേന്ദ്രബിന്ദുവായി മാറി. ട്രംപിന്റെ വാക്കുകളെ പ്രതിധ്വനിപ്പിച്ചുകൊണ്ട്, തന്റെ പ്രസംഗത്തിൽ, പരമാധികാര പ്രദേശം തിരിച്ചുപിടിക്കാനോ നാറ്റോ അംഗത്വം പിന്തുടരാനോ ഉള്ള ഉക്രെയ്നിന്റെ ആവശ്യത്തെ യുഎസ് ഇനി പിന്തുണയ്ക്കരുതെന്ന് ഹെഗ്സെത്ത് നിർദ്ദേശിച്ചു, അത്തരം അഭിലാഷങ്ങൾ യാഥാർത്ഥ്യബോധമില്ലാത്തതായി ചിത്രീകരിച്ചു. റഷ്യ കൈവശപ്പെടുത്തിയ പ്രദേശം ഉക്രെയ്‌ന് തിരിച്ചുപിടിക്കാൻ കഴിയുമെന്ന് കരുതുന്നത് “അയാഥാർത്ഥ്യത്തിന് നിരക്കാത്തത്” ആണെന്ന് പീറ്റ് ഹെഗ്സെത്ത് പറഞ്ഞു.
പീറ്റ് ഹെഗ്സെത്തിന്റെ ഈ അവകാശവാദം റഷ്യയ്ക്കുള്ള ഒരു പ്രധാന ഇളവായി പലരും കാണുകയും വാഷിംഗ്ടണിലെ നിരവധി റിപ്പബ്ലിക്കൻമാർ ഉൾപ്പെടെയുള്ള വിമർശകർ ഇതിനെ അപലപിക്കുകയും ചെയ്തു. ചർച്ചകൾ ആരംഭിക്കുന്നതിന് മുമ്പുതന്നെ വളരെ വലിയ ഇളവുകൾ നൽകാനുള്ള നൂതനമായ സമീപനം എന്നാണ് മുൻ സ്വീഡിഷ് പ്രധാനമന്ത്രി കാൾ ബിൽറ്റ് ഇതിനെ വിശേഷിപ്പിച്ചത്. യുഎസ് ഉക്രെയ്നെ ഒറ്റിക്കൊടുക്കുകയാണെന്നും റഷ്യൻ പ്രസിഡന്റ് വ്ളാഡിമിർ പുടിനുമായി ചേർന്നുള്ള കളിയാണിതെന്ന ആരോപണവും ഉയ‍ർന്നു.
തന്റെ പരാമർശങ്ങൾക്ക് തൊട്ടുപിന്നാലെ, ഹെഗ്സെത്ത് ന്യായീകരണങ്ങളുമായി മുന്നോട്ട് വരികയും ചെയ്തു. സാഹചര്യത്തിന്റെ “യാഥാർത്ഥ്യം” ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുക മാത്രമാണ് താൻ ചെയ്തതെന്നും പുടിനും ഉക്രേനിയൻ പ്രസിഡന്റ് വോളോഡിമിർ സെലൻസ്കിയുമായുള്ള ചർച്ചയ്ക്കും ട്രംപിന് ഉചിതമായ തീരുമാനകളെടുക്കാനുമുള്ള സാധ്യതകൾ ഇനിയും ബാക്കിയാണെന്നും ഹെഗ്സെത്ത് വ്യക്തമാക്കി. യുഎസ് നയത്തെക്കുറിച്ച് ഏകപക്ഷീയമായ തീരുമാനങ്ങൾ എടുക്കേണ്ടത് താനല്ലെന്നും ചർച്ചകൾ എങ്ങനെ പ്രയോജനപ്പെടുത്തണമെന്ന് പ്രസിഡന്റ് ട്രംപ് ആത്യന്തികമായി തീരുമാനിക്കുമെന്നും ഹെഗ്സത്ത് പറഞ്ഞു.
ഈ പിൻവാങ്ങൽ ട്രംപിന്റെ വിദേശനയത്തിന്റെ ഒരു നിർണായക സവിശേഷതയാണ് വെളിപ്പെടുത്തിയത്. ധീരമായ പ്രസ്താവനകൾ നടത്താൻ സ്വാതന്ത്രമുണ്ടെന്ന കരുതുന്ന ഉദ്യോഗസ്ഥർ, വിവാദങ്ങൾക്ക് തിരികൊളുത്തിയാൽ മാത്രമേ അവ പിൻവലിക്കാൻ ശ്രമിക്കൂ. ഈ വിയോജിപ്പുള്ള സമീപനം തങ്ങളുടെ നിലപാട് വ്യക്തമാക്കാൻ ഇപ്പോഴും പ്രവർത്തിക്കുന്ന ഒരു അസംഘടിത ഭരണകൂടത്തിന്റെ അടയാളമാണോ അതോ എതിരാളികളെ സന്തുലിതമായി നിലനിർത്താൻ രൂപകൽപ്പന ചെയ്ത മനഃപൂർവമായ തന്ത്രമാണോ എന്ന് വ്യക്തമല്ല.
ട്രംപിന്റെ നിയമനങ്ങളുടെയും വിദേശനയ സന്ദേശങ്ങളുടെയും ഒരു പുതിയ യുഗം
ഹെഗ്സത്തിൻ്റെ പരാമർശങ്ങൾ തർക്കവിഷയമാണെങ്കിലും ഉക്രെയ്ൻ സംഘർഷത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ട്രംപിൻ്റെ പൊതുവായ സമീപനത്തിന് തികച്ചും വിരുദ്ധമായിരുന്നില്ല. ഉക്രെയ്നിന്റെ നാറ്റോ അഭിലാഷങ്ങളെ പ്രസിഡന്റ് വളരെക്കാലമായി കുറച്ചുകാണുകയും പ്രാദേശിക സുരക്ഷയ്ക്ക് യൂറോപ്യൻ രാജ്യങ്ങൾ കൂടുതൽ ഉത്തരവാദിത്തം ഏറ്റെടുക്കണമെന്ന് നിർദ്ദേശിക്കുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. എന്നിരുന്നാലും, ഈ നിലപാട് ആദ്യം ഹെഗ്സത്തിന്റെ നാടകീയമായ പ്രസംഗത്തിലൂടെയും തുടർന്നുള്ള വിശദീകരണത്തിലൂടെയും പ്രകടിപ്പിച്ച രീതി ഭരണകൂടത്തിനുള്ളിൽ വർദ്ധിച്ചുവരുന്ന ആശയക്കുഴപ്പത്തിന് കാരണമായി തീ‍ർന്നു.
മ്യൂണിക്കിലെ റുബിയോയുടെ അഭാവത്തിൽ ഹെഗ്സത്തിന്റെ പരാമർശങ്ങളെ എതിർക്കാൻ വൈസ് പ്രസിഡന്റ് ജെ. ഡി. വാൻസിനെപ്പോലുള്ള മറ്റു ഉദ്യോഗസ്ഥർ തയ്യാറായി. റഷ്യയെ സ്വാധീനിക്കാൻ യുഎസിന് ഇപ്പോഴും “സൈനിക ഉപകരണങ്ങൾ” ഉപയോഗിക്കാമെന്ന് വാൻസ് നിർദ്ദേശിച്ചു, ഇത് ഉക്രെയ്നിൽ യുഎസ് സൈനികരെ വിന്യസിക്കില്ലെന്ന ഹെഗ്സത്തിന്റെ മുൻ അവകാശവാദത്തെ നേരിട്ട് എതിർക്കുന്നതാണ്. ഈ സാഹചര്യത്തിൽ, സമാധാനപാലന ശ്രമങ്ങൾക്ക് യൂറോപ്പ് നേതൃത്വം നൽകണമെന്ന റുബിയോയുടെ പ്രസ്താവനയേക്കാൾ ശ്രദ്ധ പിടിച്ച് പറ്റിയത് സഹപ്രവർത്തകരുടെ പ്രസ്താവനകളാണ്.
വിദേശനയത്തോടുള്ള ട്രംപിന്റെ സമീപനത്തിലെ പൊരുത്തക്കേടുകളുടെ തുടർച്ചയായ പ്രമേയത്തെ ഈ സാഹചര്യം എടുത്തുകാണിക്കുന്നു. പ്രസിഡന്റിന്റെ നിലപാടുകൾക്ക് വിരുദ്ധമായി പ്രവർത്തിച്ച് പുറത്താക്കപ്പെടുകയോ രാജിവയ്ക്കുകയോ ചെയ്യുന്ന ഉദ്യോഗസ്ഥർ ട്രംപ് ഭരണകൂടത്തിന്റെ സവിശേഷതയാണ്. ഇത് നയപരമായ യോജിപ്പിനേക്കാൾ ട്രംപിനോടുള്ള വിശ്വസ്തതയ്ക്ക് മുൻഗണന നൽകുന്ന ഒരു സംസ്കാരത്തെ വളർത്തിയെടുത്തിട്ടുണ്ട്. ഹെഗ്സത്തിന്റെ വിവാദപരമായ സ്ഥിരീകരണ പ്രക്രിയ പോലും ജെഡി വാൻസിൽ നിന്നുള്ള വോട്ടിംഗിൽ ആണ് കഷ്ടിച്ച് പാസായത്.
“മാഡ്മാൻ സിദ്ധാന്തവും” പ്രവചനാതീതതയുടെ വിലയും
ട്രംപിന്റെ വിദേശനയ തന്ത്രം അന്താരാഷ്ട്ര ബന്ധങ്ങളുടെ “മാഡ്മാൻ തിയറി” എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്നവയുമായി യോജിക്കുന്നതായി തോന്നുന്നു. മുൻ പ്രസിഡന്റ് റിച്ചാർഡ് നിക്സൺ ജനപ്രിയമാക്കിയ ഈ സിദ്ധാന്തം, സഖ്യകക്ഷികളെയും എതിരാളികളെയും അനിശ്ചിതത്വത്തിലാക്കാനും നയതന്ത്രത്തിന്റെ ഒരു ഉപകരണമായി ഉപയോഗിക്കാമെന്നും സൂചിപ്പിക്കുന്നു. അമേരിക്കയുടെ ഉദ്ദേശ്യങ്ങളെക്കുറിച്ച് തന്റെ സഖ്യകക്ഷികൾക്ക് ഉറപ്പില്ലാത്ത പക്ഷം, ട്രംപിന് സൌഹൃദ രാജ്യങ്ങളിൽ നിന്നും ശത്രുശക്തികളിൽ നിന്നും ഒരുപോലെ അനുകൂലമായ നിബന്ധനകൾ വേർതിരിച്ചെടുക്കാൻ ഈ അവ്യക്തത പ്രയോജനപ്പെടുത്താൻ കഴിയും.
എന്നിരുന്നാലും, ഈ സമീപനം വലിയ അപകടസാധ്യതകളോടെയാണ് വരുന്നത്. റഷ്യയുടെ ഉക്രെയ്ൻ അധിനിവേശം തുടരുകയും മിഡിൽ ഈസ്റ്റ് പ്രക്ഷുബ്ധമായി തുടരുകയും ചെയ്യുന്ന സാഹചര്യത്തിൽ, പ്രവചനാതീതമായ നയതന്ത്രം വിനാശകരമായ തെറ്റായ സാഹചര്യങ്ങൾ സൃഷ്ടിച്ചേക്കാം. ഉക്രെയ്നെക്കുറിച്ചുള്ള യുഎസിന്റെ നിലപാടിൽ അയവു വന്നേക്കാമെങ്കിലും, നാറ്റോയോടുള്ള പ്രതിബദ്ധത ശക്തിപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു- ഇത് ആശയക്കുഴപ്പം കൂടുതൽ ആഴത്തിലാക്കാൻ മാത്രമേ സഹായിക്കുകയുള്ളൂ. പ്രാദേശിക സ്ഥിരത ഉറപ്പാക്കുന്നതിൽ അമേരിക്കയുടെ പങ്കിനെക്കുറിച്ച് വ്യക്തത നേടാൻ സഖ്യകക്ഷി നേതാക്കൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ട്.
ട്രംപിന്റെ ഗാസ നിർദ്ദേശവും നയതന്ത്രവും
ഉക്രെയ്നിന് അപ്പുറം, ഗാസയെക്കുറിച്ചുള്ള ട്രംപിന്റെ സമീപകാല നിർദ്ദേശങ്ങൾ ട്രംപ് ഭരണകൂടത്തിന്റെ വിദേശനയത്തിനുള്ളിലെ വൈരുദ്ധ്യങ്ങളെ കൂടുതൽ വ്യക്തമാക്കുന്നു. ഗാസയിലെ പലസ്തീൻ ജനതയെ ജോർദാനിലേക്കും ഈജിപ്തിലേക്കും മാറ്റാനുള്ള പ്രസിഡന്റിന്റെ നിർദ്ദേശവും അവർക്ക് അവരുടെ വീടുകളിലേക്ക് മടങ്ങാൻ അവകാശമില്ലെന്ന പരാമർശങ്ങളും ആഗോളതലത്തിൽ അപലപിക്കപ്പെട്ടു. അന്താരാഷ്ട്ര നിയമം ലംഘിക്കുകയും ഗുരുതരമായ മാനുഷിക ആശങ്കകൾ ഉയർത്തുകയും ചെയ്യുന്ന ഈ പദ്ധതി ഭരണകൂടത്തിന്റെ വ്യക്തമായ നയ നിർദ്ദേശത്തിന്റെ അഭാവം കൂടുതൽ തുറന്നുകാട്ടുന്നു.
ട്രംപിന്റെ ഗാസ പദ്ധതിയെ ചുറ്റിപ്പറ്റിയുള്ള വൈരുദ്ധ്യങ്ങൾ-തുടക്കത്തിൽ താത്കാലികമായി അവതരിപ്പിക്കപ്പെട്ടു, പിന്നീടാണ് അത് “സ്ഥിരമായത്” എന്ന് വ്യക്തമാക്കപ്പെട്ടത്. യോജിച്ച തന്ത്രത്തേക്കാൾ ആവേശകരമായ പ്രഖ്യാപനങ്ങളിലൂടെ നയരൂപീകരണത്തിന്റെ വിശാലമായ രീതി പ്രകടമാക്കുന്നു.
ഉക്രെന്‍ പ്രസിഡന്റ് വ്‌ളാഡിമിര്‍ സെലന്‍സ്‌കിയും ട്രംപും
ട്രംപിന്റെ നേതൃത്വത്തിലുള്ള യുഎസ് വിദേശനയത്തെ ചുറ്റിപ്പറ്റിയുള്ള അനിശ്ചിതത്വത്തിനാണ് ഈ ആഴ്ച സാക്ഷ്യം വഹിച്ചത്. ഉക്രെയ്നെക്കുറിച്ചുള്ള തങ്ങളുടെ നിലപാടുകൾ വ്യക്തമാക്കാൻ യുഎസ് ഉദ്യോഗസ്ഥർ പാടുപെടുന്ന യൂറോപ്പിലായാലും ഗാസയെക്കുറിച്ചുള്ള ട്രംപിന്റെ പദ്ധതികൾ നിർണായക സഖ്യകക്ഷികളെ കൂടുതൽ അന്യവൽക്കരിക്കാൻ സാധ്യതയുള്ള മിഡിൽ ഈസ്റ്റിലായാലും അന്താരാഷ്ട്ര ബന്ധങ്ങളോടുള്ള ഭരണകൂടത്തിന്റെ സമീപനം പ്രവചനാതീതവും പരസ്പരവിരുദ്ധവുമായി തുടരുന്നു.
മ്യൂണിക്കിലേക്കുള്ള റൂബിയോയുടെ വൈകിയ യാത്ര വ്യക്തമാക്കുന്നത് പോലെ, അമേരിക്കയുടെ ഉന്നത നയതന്ത്രജ്ഞർ പലപ്പോഴും ഒരു പ്രസിഡന്റിന്റെ തീരുമാനങ്ങളിലും നി‌‍ർദ്ദേശങ്ങളിലും ഒതുങ്ങി പോവുന്നു. വർദ്ധിച്ചുവരുന്ന അനിശ്ചിതത്വമുള്ള ലോകത്ത്, ഈ പ്രവചനാതീതത ആത്യന്തികമായി ആഗോള വേദിയിലെ അമേരിക്കയുടെ നിലയെ ദുർബലപ്പെടുത്തിയേക്കാം, ഇത് സഖ്യകക്ഷികളെയും എതിരാളികളെയും യുഎസ് നേതൃത്വത്തെക്കുറിച്ചുള്ള അവരുടെ പ്രതീക്ഷകൾ പുനർക്രമീകരിക്കാൻ നിർബന്ധിതരാക്കും.the unexpected turns of us foreign policy and the random unpredictability of Donald Trump’s first term
